بسم الله االرحمن الزحیم
الحمدلله رب العالمین
منظور از اینکه "خود شناس، خدا را خواهد شناخت" چیست؟
انسان تا وقتی که خودش رو نشناسه نمی تونه خدا را بشناسه، انسان به تنهایی نمی تونه به اعمال، و به آخر و عاقبت های کارهایی که می کنه پی ببره. انسان وقتی در جامعه قرار می گیره و با مشکلات مواجه می شود واکنش هایی رو از خود نشون میده چه آن واکنش ها غلط باشند و چه درست و کم کم آن واکنش ها به صورت عادت می شوند. ولی وقتی با مشکل بزرگ تری بر خورد می کنه که خودش و دارایی اش و کسی نمی تونه براش کاری کنه آن وقته که نیاز به کسی فراتر از جنس مال و پول و هم ذاتی اش می گرده و اون کسی نیست جز خدا. خدای رحمان و رحیم.
اما انسانی که در کارهای روزمره خودش و دشواری های زندگی خودش که به صورت عادت گردیده بود و خودش اون کار رو چه به صورت درست و غلط انجام می داد هم باید از خدا کمک بخواهد تا با اطمینان کارشو پیش ببره. اینجاست که نیاز داره تا با خدا صحبت کنه و خدا باید ها و نباید ها رو بگه، روش زندگی رو بگه، انواع صفت های خوب و بد رو بگه که تو خودش رو تزکیه کنی و همچنین روش ارتباط با خودش رو بگه که تو بهش زنگ بزنی و درخواستت رو بکنی. آری این ها را خدا در کتاب الهی که بر پیامبر والا مقام محمد(ص) نازل کرده. تا الان کتاب قرآن در دسترس ما باشد و با آن تا وقتی که زنده ایم و زندگی می کنیم نقشه راهی برای پیمودن در این راه های پر از شیب و سربالایی و سرازیری باشد.
پس در نتیجه انسان اگر در خود تفکر و تعقل نکند و خدا را نشناسد و از او و پیامبرش اطاعت نکند بدون نقشه در این دنیا قدم خواهد گذاشت و هر چه هم تلاش کند بیهوده خواهد بود.
